اودری هپبورن در ۴ مه ۱۹۲۹ دربروکسل به دنیا آمد. پدرش یک بانکدار ثروتمند انگلیسی و مادرش یک اشراف زاده ( بارونس ) هلندی بود. مادرش یک مطلقه بود و دو فرزند پسر از ازدواج اول خود به همراه داشت. دوران کودکی‌اش به دلیل تقارن با جنگ جهانی دوم دستخوش مشکلات شد ، در پنج سالگی اش وقتی نیروهای آلمان در شرف گرفتن پیشروی به هلند بودند مادر و پدرش تصمیم گرفتند که او را بدور از همه هیاهو به مدرسه خصوصی در بریتانیا بفرستند تا هم زبان انگلیسی بیاموزد و هم رقص باله، ولی دیری نپائید که چند سال بعد دامنه جنگ به بریتانیا  هم کشیده شد و اوردری پس از چند سال دوری به خانواده اش در هلند پیوست .  پدر و مادرش در این زمان به دلیل اختلافات بسیار از هم جدا شده بودند ، شانزده سال بیشتر نداشت که برای همیشه  به همراه مادرش هلند را ترک کرد و به انگلستان رفت. او یک بالرین  ماهر بود ولی به دلیل جنگ و شرایط نابسامان آنروزها نتوانسته بود که بجز چند برنامه کوچک در تئاتر کاری پیدا کند و در ضمن قد بسیار بلندی داشت که این خود گرفتن نقش ها در باله های تئاتری راغیر ممکن ساخته بود .

کم کم در یکی دو  فیلم نقش های کوچکی گرفت ولی استعداد بازیگری اودری هپبورن روی صحنه تئاتر و با نمایش ژی‌ژی شکوفا شد. این اثر نویسندهٔ فرانسوی کولت قبلاً در سینما و تئاتر اجرا شده بود، اما در صحنهٔ برادوی نیویورک و با بازی هنرمندانهٔ  اودری هپبورن بود که سیمای دخترکی ساده‌دل و مهربان به نام ژی‌ژی به طور واقعی جان گرفت. وی روزی در لابی یک هتل با چند موزیسین در حال رقص بود که کارگردان تئاتر ژی‌ژی که هنوز به دنبال بازیگر نقش اولش بود او را می‌بیند و با وجود رد درخواست توسط آدری او با اصرار او را وارد نمایش خود می‌کند. این نمایش درآمد و شهرت نسبتاً خوبی برای وی به دنبال داشت.

پس از نقش‌هایی کوتاه در چند فیلم بریتانیایی، ویلیام وایلر او را برای ایفای نقش «پرنسس آن» انتخاب کرد و هپبورن راهی امریکا شد ، هپبورن در سال ۱۹۵۳ در اولین فیلم آمریکایی خود به نام  » تعطیلات رومی » به کارگردانی ویلیام وایلر شرکت کرد و در کناربازیگر توانائی چون گریگوری پک  بازی دلنشین و ماهرانه‌ای ارائه داد، که البته گفته می شود چون هپبورن اصولأ یک رقصنده و بالرین آموزش دیده بود ولی دوره هنرپیشگی را نگذرانده بود و بطور کاملأ تصادفی به هنرپیشگی روی آورده بود گریگوری در این فیلم بسیار به او در ایفای نقش اش یاری رسانده و پشت صحنه با او بسیار تمرین می کرده است در نهایت بازی در این فیلم برای هپبورن یک جایزه اسکار به ارمغان آورد. تهیه‌کنندگان این فیلم در ابتدا تیلور  را برای این نقش در نظر داشتند، اما کارگردان این فیلم سخت تحت تاثیر تست‌های صحنه اودری هپبورن قرار گرفت و نقش را به او واگذار کرد. در سال ۱۹۵۴ با بازی در فیلم «سابرینا» به کارگردانی بیلی وایلدر، در کنار دو غول سینمایی» هامفری بوگارت » و » ویلیام هولدن » ، بار دیگر درخشید.

هپبورن و هولدن بسیار به هم علاقمند بودند و رابطه عمیق احساسی بیرون از صحنه داشتند ولی از آنجائیکه » هولدن » به هپبورن گفته بود که نمی تواند صاحب فرزندی باشد و برای هپبورن داشتن فرزند و تشکیل خانواده اهمیت خاصی داشت از اینرو اودری هپبورن در سال ۱۹۵۴تصمیم گرفت  با مل فرر که هم هنرپیشه بود و کارگردان  ازدواج کرد. این زوج هنری در فیلم «جنگ و صلح»، اقتباسی ادبی از اثری هم‌نام از تولستوی، نیز بطور مشترک در صحنه ظاهر شدند. اودری هپبورن در سال ۱۹۵۷ باز هم برای بیلی وایلدر در فیلم  » عشق در بعداز ظهر »  نقش‌آفرینی کرد. به باور برخی منتقدان، هپبورن در این فیلم‌ها وجه تازه‌ای از اروتیسم را به تماشاگران سینما معرفی کرد. در سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰، یکی از بازیگران مطرح نقش اول زن در سینمای هالیوود بود و چهار بار نامزد اسکار شد. اودری هپبورن  دو بار سقط جنین داشت که او را بسیار از نظر روحی افسرده کرده بود ولی برای سوم وقتی خبردار شد که باردار است برای پیشگیری از هر گونه ریسک تمامی فعالیت های کاری خود را کنار گذاشته و فقط استراحت مطلق داشت تا اینکه فرزندش را بدنیا آورد، پس از بدنیا آمدون پسرش » شون فرر» در سال ۱۹۶۱ بازی در فیلم مشهور » صبحانه در تیفنی » به کارگردانی » بلیک ادواردز» را شروع کرد. شمایلی که هپبورن از یک زن آزاد ساخت، بعدها به عنوان زن دههٔ شصتی شهرت پیدا کرد.

هپبورن با این فیلم برای چهارمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد. بسیاری از دوستداران فیلم و سینما، چهرهٔ هپبورن را در پیوند با صبحانه در تیفانی در ذهن دارند. این فیلم بر اساس داستانی به همین نام از یک نویسنده با نام  » ترومن کاپوتی»  ساخته شد. هپبورن در طول فعالیت‌های هنری خود با هنرپیشگان صاحب‌نامی همکاری داشت، از جمله » کری گرانت» در فیلم معما  این فیلم  که در سال ۱۹۶۳ به پردهٔ سینماها راه یافت به کارگردانی  » استنلی دانن » بود. گرانت پیشتر بازی در مقابل آدری در فیلم‌هائی چون تعطبلات رومی و سابرینا  را رد کرده بود ، ولی به نظر می رسید که بعدها در مورد هپبورن و توانائی های هنری اش به حدی اطمینان پیدا کرده بود که شاید گاه حتی پشیمان بود از اینکه چرا بازی با هپبورن را از همان ابتدا نپذیرفته بود. فیلم » بانوی زیبای من » جلوه ای جدید از فیلم موزیکال بشمار می رفت که آنرا » جرج کیوکر» در سال ۱۹۶۴ کارگردانی اش را بعهده داشت. این فیلم با فضای رنگین، لحن شاد و آهنگ‌های زیبایش یکی از بهترین موزیکال‌های تاریخ سینما به شمار می‌رود. اودری هپبورن با مهارتی خیره‌کننده در نقش دخترکی عامی و فقیر ظاهر می‌شود که به محافل اشرافی راه پیدا می‌کند. آهنگ‌هایی که او در این فیلم خواند، همه جا ورد زبان شد. « پس از آن موفقیت فیلم » رابین و ماریان » دومین فیلمی بود که در سبکی مشابه با حضور هپبورن در دههٔ ۱۹۷۰ ساخته شد.

در سال ۱۹۶۸ هپبورن پس از چهارده سال زندگی مشترک از همسرش » مل فرر» طلاق میگیرد و کمتر از یکسال پس از آن با یک دکتر روان شناس به نام » آندره دوتی » ازدواج می کند . جاصل این ازدواج هم پسر دوم هپبورن است که » لوکا دوتی » نام دارد.   هپبورن در این فیلم که داستانی کم و بیش متفاوت از ماجرای » رابین هود »  را به تصویر می‌کشد، در فیلم » رابین و ماریان » که برگرفته از داستان معروف » رابین هود » بود هپبورن در کنار  » شون کانری » نقش‌آفرینی کرد که با موفقیت چشمگیری مواجه شد .

اودری هپبورن از اوایل دهه ۱۹۷۰ که هنوز جوان و پرآوازه بود، هرچه کمتر به کار در سینما و بیشتر به فعالیت‌های نیکوکارانه پرداخت. در ماه مارس سال ۱۹۸۸ سازمان یونسکو آدری هپبورن را به عنوان فرستادهٔ ویژه برای یاری به کودکان فقیر و گرسنه تعیین کرد. او بارها به مناطق بحرانی و قحطی‌زدهٔ آفریقا سفر کرد تا برای جمع آوری اعانه ها ورساندن کمک های مالی و معنوی به قحطی زدگان سومالی یاری رسانی کند.

اودری هپبورن در سال ۱۹۹۲نایل به دریافت » مدال آزادی ریاست جمهوری » شد به دلیل فعالیت های بشردوستانه اش و اینکه سفیر یونیسف بود از سال ۱۹۸۸  تا آخرین سال حیات اش.

اودری هپبورن زنی شیک پوش بود و بسیاری از زنان آندوران از مدل مو و مد لباس از او الگوی برداری می کردند . از اینرو بسیاری از طراحان مد و زیبائی چون » ژیوانسی » جدیدترین طراحی های خود را برای هپبورن ارائه می کردند تا بتوانند توجه زنان و دختران را جلب کنند.

گفته می شود لباسی را که طراحی آن را ژیوانسی کرده بود و هپبورن آنرا در فیلم معروف » صبحانه در تیفتی » پوشیده بود  در سال  ۲۰۰۶ در حراج های کریستی به مبلغ  ۶۹۲ هزار دلاربه فروش رفت .

هپبورن در مجموعأ در هیجده فیلم نقش آفرینی کرد که هر کدام از آنها اثری ماندگار هستند . در سال ۱۹۹۹،   (American Film Institute)، وی را سومین ستارهٔ بزرگ بازیگران زن در همٔه دوران معرفی کرد.

و یک سنگ ستاره دار به یادبود او در پیاده روی شهر هالیوود نصب نمودند . هپبورن در سال ۱۹۹۳ در اثر ابتلا به سرطان روده درسوئیس درگذشت.