بانو منیژه سید حسین زاده 

گزارشگر جوانان امروز – ایلام :  هومن حافظی 

مدتی پیش بود که زمزمه هایی در رابطه با نصب تندیس زنده یاد بانو منیژه سید حسین زاده در میدان مادر شهر ایلام به گوش رسید… تا اینکه  چندی پیش بالاخره این تندیس که اثر آقای شیرخانی مجسمه ساز ایلامی است در میدان مادر شهر ایلام نصب شد…زنده یاد بانو منیژه سید حسین زاده که از طرف مردم لقب (مادر ایلام) را دریافت کرده پزشک تجربی در حوزه ی زنان و زایمان و یکی از شیرزنان ایلامی بوده .در جامعه ای سنتی که به باور مردم آن زمان حتی فاتحه ی زن مورد قبول واقع نمیشده ایشان را برای میانجی گری و خون صلح های قبیله ای میبردند… در طول دوران زندگیشان از ایشان بارها توسط دولتهای وقت به پاس خدمات متعددشان تقدیر به عمل آمد…اکنون به کوشش شهرداری ایلام این تندیس زیبا که شایسته ی این بانوی بزرگ است در محل میدان مادر قرار گرفت و لازم به ذکر است این اولین میدان شهر ایلام است به یاد بانویی ایلامی با تندیسش مزین میشود…وچه زیباست بزرگداشتی به این باشکوهی….

بانو منیژه سیدحسین زاده از مادری به اسم جواهر و پدری به اسم رمضان در شهر ایلام متولد شد. وی یک برادر تنی داشت. از کودکی و نوجوانی اش اطلاعی در دست نیست.

وی ابتدا در زمینه ی طب سنتی که از مادر به ارث برده بود فعالیت می کرد تا اینکه روزی سربازی انگلیسی برای زخم پایش به او مراجعه می کند. مشخص می شود که به بیماری سودا مبتلا است. بیماری سودا بیماری است که بر سطح پوست زخم های عمیق و عفونی همراه سوزش و خارش به وجود می آید و به شدت واگیردار است. زخم های سرباز تا حدی شدید بوده که هیچ شخص و ارگانی حاضر به مداوای او نشد، اما بانو به پرستاری و درمان سرباز تا بهبودی کامل مشغول می شود. از قضا مادر سرباز ماما بوده و سرباز در سفرهای بعدی به رسم تشکر مطالب پزشکی از مادرش برای بانو به ارمغان می آورد.
بانو بعدها که وضع بد مادران و نوزادان را می بیند به طور تخصصی تر به فعالیت در حوضه ی مامایی و بیماری های نوزادان می پردازد و جان هزاران نفر را با خدمات خود نجات می دهد، تا جایی که چندین بار از طرف بیمارستان تقاضای کار در بیمارستان به وی پیشنهاد می شود، اما با مخالفت همسر رو به رو می شود. درجه و جایگاه بانو منیژه چنان بالا می رود که برای خون صلح، او را میانجی گر قرار می دادند. وی به کررات موفق به دریافت تقدیر نامه از طرف دولت های وقت شد.
این بانو تا آخرین دقایق زندگی با وجود ممنوع شدن  زایمان های خانگی ،  توسط یهداری استان ، دست از کمک و خدمت به دیگران برنداشت . وی  در تاریخ 20 آذر ماه 1373 چشم از جهان فرو بست. تنها یادگار کوچه محل زندگی اش بود که به اسمش بود، اما متاسفانه در دهه ی 80 توسط شهرداری به مختار تغییر نام داد. اما در چند روز اخیر پیشنهادی مبنی برساخت تندیسی از بانو منیژه و نسب آن در میدان مادر شهر ایلام مطرح شده است. بسیار زیباست چنین تقدیری از مادر ایلام، بانویی که حتی آوازه اش ازایلام فراتر رفته و کرمانشاه و لرستان و کردستان را درنودیده است.

یاد و نام این بانو گرامی باد .