نوشته : خاطره نورشید  

سردبیر گروه رسانه ای جوانان امروز و فعال سیاسی

سی و هفت سال گذشت ، درست سی و هفت سال پیش هواپیمای ایر فرانس با دسیسه غرب خمینی را وارد ایران کرد و مردم ساده لوح و ساطح اندیش وی را در میان هلهله و شادی تا بهشت زهرا که بمانند بیابانی بیش نبود مشایعت کردند .

خمینی دجال اولین سخنرانی اش را در بهشت زهرا کرد و خطاب به مردم گفت : محمدرضا مملکت را ویران کرد و قبرستان ها را آباد…..وقتی لنز  دوربین در محوطه قبرستان شروع به چرخش کرد به سختی میشد قبری را دید .

آری از عمر ننگين و آغشته به خون جمهوری اسلامی سی و هفت سال گذشت و امروز بهشت زهرا بواسطه اعدام ها ، جنگ هشت ساله با عراق ، انواع بیماری ها از سکته گرفته تا مرگ بدلیل استفاده از مواد مخدر ، تصادفات جاده ای و دهها دلیل دیگر دیگر گنجایش مرده ها را ندارد و قبرها همه در چند طبقه زیر زمین قرار گرفته اند .

حال باید آن بی پدر تخم حرام را از قبر ش بیرون بیاوریم و بپرسیم که چه کسی قبرستان ها را آباد کرد؟ تو و حکومت جنایتکاری که به مردم ایران به ارمغان آوردی ..یا حکومت پادشاهی » .

  باری با توجه به تمامی این مسائل و معضلات اجتماعی ، فرار مردم از ایران برای نداشتن ابتدائی ترین حقوق شهروندی و ….. و کشور در دست مشتی خائن و عمامه به سر گرفتار است.  

در رژیم پادشاهی با چند گزارش درست یا نادرست از وضعیت استبداد حاکم در حکومت وقت ، سینه چاکان ایجاد دمکراسی در غرب موجبات فروپاشی رژیم پادشاهی را فراهم آوردند ، و همه مردم ایران بر این باور شدند که کشورهای غربی به حقوق بشر و ایجاد دمکراسی در کشورهای فاقد دمکراسی پیشقدم هستند .

دریغا که ندانستیم نیت و هدف آنان بردن مردی بود که می خواست به مملکت خدمت نموده و از فروش نفت این » بلای خانمانسوز » با قیمت تعیین شده از سوی کشورهای غربی و در راس آنها امریکا خودداری نماید ، و تنها به دلایل و منافع کشورهای مطبوع شان به این ارازل مذهبی چراغ سبز نشان دادند .

متاسفانه بازگويی همه آنچه بر ايران و ايرانی در اين مدت گذشته و کور و کر بودن مجامع بین المللی در مقابل و حمایت آنان از رژیم سفاک جمهوری اسلامی و عقد قراردادهای میلیاردی در پشت پرده و اینروزها هم در اینسوی پرده و در مقابل چشم همگان ….همه و همه  در اين مختصر هرگز نمی گنجد و همچنين پاسخ به پرسش چرا و چگونه نيز مشکلی را حل نخواهد نمود.

از سوئی تا به امروز بسياری از ما به جای تدبير فردا نيروی فکری و عملی خود را در تحليل و بازگويی گذشته و جدال های درونی با هموطنان مان در گروه های مختلف سیاسی هدر داده ايم و ناخواسته فرصت جنايت در داخل و جولان در مجامع بين المللی را به سردمداران جمهوری اسلامی اهدا کرده ايم.

ما می بایست همگی در یک جبهه قرار گرفته و برای بر اندازی رژیم و بریدن دست آخوندها از حکومت و مملکت  فراتر از شعار و تظاهر مشترکا گام برداریم و این تنها راه آزادی کشور مان ایران است .

در جهت سرنگونی اين رژيم که نه خواسته و نه شايسته مردم ايران است کنشگرايانه عمل نمود و يقين دارم که برنامه و نيروی سياسی برای جايگزينی حاکميت آخوندی و جبران خرابی های فرهنگی ـ اقتصادی اين رژيم اگر نه در کوتاه مدت ، بلکه در دراز مدت در ميان ما موجود است.

 نيازی هم به جستجوی دوباره در عالم خيال فردی برای خلق راهکار و يا انتظار حمایت دستهای غیبی نیست ، کافی است که هر کدام از ما به نيرويی زنده و فعال دراپوزيسيون برانداز وابسته و در آن فعال باشيم. هدف همه اپوزوسیون داخل و خارج از کشور می بایست کنشگرايی در راستای براندازی و اشاعه همبستگی ملی و تمامیت ارضی کشور باشد.

خوشبختانه شاهد هستیم که گروه های هوشیار و مبارز در داخل و خارج از کشور فعالیت های گسترده خود را در آستانه نمایش های جدید رژیم در  انتصابات مجلسینیکبار دیگر شهامت و اراده خود را در مقابله و اعتراضات مدنی ابراز داشتند .

من هم به عنوان بخش کوچکی از این جامعه اپوزوسیون فعال در خارج ،  چند هفته پیش با دو مصاحبه اختصاصی رادیوئی با جنابان حشمت اله طبرزدی و منصور اصانلو سعی کردم به اندازه توان این رسانه نوپا » گروه رسانهای جوانان امروز » بدون توجه به گرایش های سیاسی این رسانه و تفاوت های عقیده ای فقط پلی برای تبادل اطلاعات ایجاد نمایم .

و امیدوارم بزودی تمامی اپوزوسیون تکرو و از هم گسیخته داخل و خصوصا خارج از کشور در کنار هم قرار گرفته و پیش از آنکه به رزیم و حامیان اش در داخل و خارج فرصت برگزرای سی و نهمین دهه زجر را دهیم کاری کنیم که همه این اوباش کاسه و کوزه هایشان را جمع و بدیار باقی روند.

من در همینجا از تمامی ارتشیان وطن پرست و مردم غیور کشورمان دعوت می کنم تا با عدم حضور حتی در خیابان ها در روز انتصابات آخوندی بتوانیم به دوربین های رسانه های خارجی این پیام را بدهیم که » حکومت اسلامی حاکم بر کشورمان را تأئید نمی کنیم » . آری تحريم انتصابات  نمايشی رژيم آخوندی برای اپوزيسيون راستين و برانداز همواره نماد مبارزه بوده و خواهد بود. در همینجا از تمامی وطن پرستان غیور می خواهیم که با عدم حضور در انتخابات نمایشی رژیم و شرکت در انتخابات موازی حمایت خود را از انتخابات آزاد و دمکراتیک نشان داده و شاید این همسوئی بتواند سیاستی مثبت را در همسو شدن مبارزان خارج و داخل کشور ایجاد و اپوزوسیون را از این حال سکوت و انفعال خارج کند.

با عدم حضور خود در پای صندوق های رای مشت محکمی بر دهان حکومت آخوندی خواهیم زد .

 

پاینده و سرفراز باد ايران –

21 بهمن ماه سال1394

مصادف با دهم فوریه 2016