اینروزها پرویز پرستوئی کمی خبرساز تر از همیشه شده است . چندی پیش که علنأ با مرموزترین چهره سینما » محمدرضا شریفی نیا» برخورد داشت و در گفتگوئی که با ایسنا داشت ، شریفی نیا را فردی دروغگو خطاب کرد .
اینروزها هم به نظر نوک تیز سخن او با حوزه علمیه و دخالت آنها در برگزیدن فیلم های جشنواره فجر بوده است .
سخنان صریح اُستاد «پرویز پرستوئی» در مورد سینمای ایران .
الأن شنیدم که در جشنواره فیلم فجر، یک هیاتی از حوزه علمیه میخواهند بیایند و فیلمها را بررسی کنند . من سئوالم این است که مگر قرار است ما در سینما چه کاری بکنیم؟
ما که نه میخواهیم فیلم ضد دین و نظام بسازیم و نه فیلم سیاسی. چرا باید سپاه، نیروی انتظامی و انصار حزب الله درباره سینما تصمیم بگیرند؟
جایگاه همه این نهادها و همه این عزیزان البته محترم است. اما مگر من بازیگر میتوانم درباره سیاستهای سپاه، نیروی انتظامی، انصار حزب الله یا مجلس حرف بزنم و تصمیم گیری کنم؟
پس چرا همه دارند راجع به سینما تصمیم میگیرند؟
34 سال از انقلاب ما گذشته، آیا همیشه و در همه این سالها چنین ارگانهایی درمورد سینما تصمیم گرفتهاند؟
از زاویه دیگری هم که به ماجرا نگاه کنیم باز باید بپرسیم که چرا وزیر ارشاد، مدیر کل نظارت و ارزشیابی، رییس سازمان سینمایی، شورای پروانه ساخت و… پای تصمیماتی که میگیرند نمیایستند؟
با این وضعیت، اصلا چرا پروانه ساخت به فیلمنامهها میدهیم، وقتی نمیتوانیم پای آن بایستیم؟
خب با این وضعیت چه ثباتی در سینما هست که من بروم فیلم بازی کنم؟؟؟!!!
خاطره نورشید – نویسنده و تحلیل گر سیاسی