خاطره نورشید 

نویسنده ،خبرنگار ، فعال سیاسی ، و حقوق بشری 

برخی معتقدند که انسان به دلیل گرایش های فطری به هم زیستی اجتماعی نیازمند است ، به همین دلیل در طی قرن ها انسان توانسته بتدریج سیر تکاملی جامعه امروزی را که ما در آن زندگی می کنیم رقم بزند .

تکاملی که در پاره ای از موارد با جنگ و خونریزی توأم بوده و گاه با همزیستی مسالمت آمیز … گاه ادیان و مذاهب در آن دخل و تصرف داشتند و گاه قوانین اجتماعی … و همچنان این روند به همین شکل ادامه دارد .

گفتگو و تبادل نظر در مورد حقوق اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی جزء لاینفک حقوق هر فرد است ، در جامعه امروز هر کسی در هر گوشه از دنیا حتی در عقب مانده ترین کشورهای جهان به این حقوق خود واقف هست …و تنها شرایط اجتماعی و سیاسی هر کشوری است که بطور مجزا میزان این آزادی ها را مشخص می کنند ….بطور مثال فردی که در یک کشور اروپای غربی زندگی می کند بمراتب از آزادی های بیشتری برای نقد و اظهار نظر در مورد مسائل مرتبط با پیرامون را دارد تا کسی که در اروپای شرقی زندگی می کند …البته باید را خاطر نشان کنم که در تمامی کشورها معمولأ  آزادی ها محدودیت های خود را نیز دارا هستند که به این مقوله در فرصتی دیگر خواهم پرداخت .

و اما آزادی های اجتماعی در کشورهای ( رو به توسعه ) در این قبیل کشورها آزادی های اجتماعی بسیار محدود تر است بدلیل نوع حکومت های حاکم در آنها …ولی ما هر روزه شاهد رویش های اعتراضی هستیم …

امروزه وسایل ارتباط جمعی مدرن یکی از بزرگترین ابزار کمک به آزادی خواهان در اقصی نقاط دنیاست …به همین دلیل ما شاهد این هستیم که اخبارهر گونه اتفاق و رخدادی که برای ایجاد خفقان اجتماعی بوجود می آید از هر گوشه از دنیا براحتی به گوش جهانیان می رسد … اما سوال اینجاست که آیا اطلاع رسانی کافی است ؟؟؟؟

منظور این نیست که آیا می شود بیشتر اطلاع رسانی کرد ، چون اطلاع رسانی و ریشه یابی کردن معضلات و محدودیت اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی امروزه نه تنها از طریق رسانه های رسمی هر کشوری و توسط کارشناسان متخصص انجام می پذیرد ، بلکه افراد عادی هم به شکرانه ایجاد فضای ارتباطی مجازی بطور مدام در پی ریشه یابی و نقد و بررسی معضلات و مشکلات جامعه خود هستند و قوانین هم تا حدودی در کشور های توسعه یافته و یا غیر توانسته است که تغییرات شایان ذکری دراحقاق حقوق مردم مرمت شود . بلکه باید کارهای عملی کرد و این رویای شیرین قوانین حقوق بشری را که از زمان کوروش کبیر تا کنون قدمت دارد را به مرحله عمل در آورد ….بازی با الفاظ و جملات و برگزاری برنامه ها و سخنرانی های نمادین و ……..دیگر بس است ….

هر ساله در چنین روزی همه فعالین حقوق بشری در گوشه و کنار دنیا سخنرانی ها ، کنفرانس ها و ….براه می اندازند و در مورد مشکلات حقوق بشری سر و صدا راه می اندازند به برخی در چنین روزی جایزه » نوبل» می دهند برای خدمات بشر دوستانه شان .

امسال هم که این جایزه به دختری هفده ساله رسید به نام » ملاله » و یک هندی به نام » کایلاش استایارتی » که مدافع حقوق کودکان است .

گرچه کشورهای غربی خود رأسأ که سنگ نبود تساوی حقوق زن و مرد و یا حقوق بشری را در کشورهای رو به توسعه به سینه می زنند ، و بزرگترین این مدعیان را می توان امریکائی ها دانست ، اما  امسال با گزارشاتی که افشا شد از انواع و اقسام شکنجه های غیر انسانی زندانیان و با رونمائی از پرونده قطوری که سازمان ملل از زیر پا گذاشتن حقوق بشر توسط مسئولین CIA در دست داشت بطور قطع زبان انسان قاصر از این است که اگر منجیان حقوق بشری خود می توانند تمامی  قوانین را براحتی زیر پا بگذارند ، حقوق زندانیانی را که هیچ مدرکی ضد آنها در دست ندارند  را به فجیع ترین شکل ممکن شکنجه کنند به اسم » حفظ امنیت ملی » !!!

به نظر می رسد تمامی اندیشه های » منشور حقوق بشر» برای این است که به گونه ای انسانها از حقوق تساوی برخوردار باشند ، ولی در عمل هیچ کشوری نیست که صد در صد توانسته باشد مدعی شود که » تمامی مفاد این منشور »  را عملی کرده است …..اصل بیست و پنجم اعلامیه جهانی حقوق بشر : هر شخصی می بایست از سطح زندگی مناسب برای تأمین سلامتی و رفاه خود و خانواده اش ، بویژه از لحاظ خوراک ، پوشاک ، تحصیل و مراقبت های پزشکی و خدمات اجتماعی برخوردار باشد ….این در حالی است که هر روز صدها و یا هزاران نفر از فرط گرسنگی و نبود امکانات اولیه در دنیا جان خود را از دست می دهند خصوصأ در کشورهائی که تمامی ثروت  و منابع مالی آنها توسط همین کشورهای غربی به غارت رفته و می رود تا بتوانند این حداقل های زندگی را به ملت خودشان ارزانی نمایند .

شاید به همین دلیل است که هر روزه هزاران نفر به  طرق مختلف با گذر از سختی های بسیار کشورهای خود را به امید دسترسی به این حداقل ها ترک کرده و به کشورهای پیشرفته پناه می برند ؟  خانه و کاشانه خود را رها می کنند تا شاید نه آینده خودشان ولی آینده بهتری برای فرزندانشان بوجود آورند .

به هر روی به نظر می رسد که کسانی که در رأس حکومت ها هستند می توانند از اهرمی به نام اجرای  قانون سوء استفاده می کنند ، همیشه هر جنایتی را انجام می دهند حتی در کشورهائی که باورمند به حقوق بشر هستند و در نهایت با یک پوزش و یا یک توجیه سطحی و یا در بدترین شرایط با عزل کردن یکی دو نفر از مسئولین مرتبط با پرونده قضیه را سمبل می کنند .

بطور مثال روز دهم دسامبر وقتیکه تمامی کانال ها در مورد جوایز نوبل سخنوری می کردند ، یک وزیر دولت فلسطین به دست سربازان اسرائیلی کشته می شود و شاید غیر قابل باور باشد ولی اکثر کانال ها طوری کشته شدن یک وزیر فلسطینی را سطحی فقط گزارش دادند که گوئی امری بسار عادی رخ داده است .

و این است روند حقیقی حقوق بشر در دنیائی که ما زندگی می کنیم .