صفحه زنان 

 خاطره نورشید 

نویسنده، فعال سیاسی و حقوق بشری 

در پی تفکیک جنسیتی نمودن محیط کار در شهرداری ها و دیگر مراکز تحصیلی و شغلی به نظر می رسد که جمهوری اسلامی گامی فراتر بر می دارد تا از حضور زنان در اجتماع ممانعت ورزد .

البته بسیاری از زنان شاغل همیشه دغدغه این را داشته اند که میزان پرداخت دستمزدشان نسبت به مردها بسیار کم تر بوده ، ولی به نظر دغدغه فعلی زنان شاغل این است که بتوانند موقعیت شغلی خود را ولو با حقوق اندک حفظ نمایند .

بنا به گفته ها یک لایحه در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده که یکی از بندهای این طرح که با عنوان «طرح صیانت از عفاف و حجاب» در دستور کار مجلس قرار گرفته استٰ اشتغال زنان در واحد‌های صنفی منوط به رعایت حرمت زنان و پرهیز از اختلاط با مردان خواهد بود و عین حال در صورت نیاز به کار شبانه زنان، کارفرما‌ها نیازمند دریافت مجوز از اداره اماکن نیروی انتظامی هستند.

 این بدان معناست که هر روز بتوانند موانع بیشتری پیش پای اشتغال زنان بوجود بیاورد .

البته مشکل عمده این است که احتمال می رود که نیروی کار زنان که نیمی از جمعیت در چرخه کاری محسوب می شوند به دلایل ضوابط و محدودیت های قانونی یا از کار بیکار شده و یا به دست سودجویان بیافتند .

این قوانین مرا به یاد تاریخ نه چندان دور ایران در دوران قاجار و یا پیشتر از آن می اندازد که زنان یا بطور مخفیانه کار می کردند و یا با پوشیدن لباس مردانه تظاهر به مرد بودن می کردند تا بتوانند بدون مشکل کار کرده و امرو معاش کنند .

 سوال اینجاست که آیا حضرات در شورای ملی اسلامی قصد دارند تاریخ بازار کار ایران را به سده های گذشته ببرند ؟؟

دولت روحانی از طرفی یک زن را به عنوان » سخنگوی دولت » انتخاب می کند و یا زن دیگری رادر سمت وزیر و یا نماینده دائم ایران در سازمان ملل می گمارد تا بقولی توجه مجامع بین المللی را به حضور فعال زنان در ایران و در لوای قوانین اسلامی جلب نماید ..اما در بدنه این نظام که ضد زن  هر قانون و تبصره ای را برای محدود کردن و بیرون راندن زنان از بازار کار انجام می دهند .

طبق گزارشات پرداخت دستمزد‌ها به پرستاران روز به روز بد‌تر می‌شود ، وضعیت پرداخت دستمزد‌ها به پرستاران به ویژه در بخش خصوصی روز به روز بد‌تر می شود،  یکی از کار‌شناسان باسابقه پرستاری  معتقد است : تعرفه پرستاری برای یک کار‌شناس پرستاری هنوز مطابق با تعرفهٔ کارگری محاسبه می‌شود در حالی که دستمزد یک  کار‌شناس پرستاری با بالای پانزده سال سابقه کار باید بر اساس تعرفه خدمات پرستاری که سال ۸۶ مصوب شده پرداخت شود.

روند روز افزون کاهش حضور زنان در بازار کار ایران، همچنان ارائهٔ طرح‌هایی با رویکرد حذفی و بازدارنده نسبت به حضور زنان در عرصه کار، در قوه قانونگذاری حامیانی دارد.

طی ۹ سال گذشته کاهش ۲۱ درصدی حضور زنان شاغل زنگ خطر را برای بازار کار ایران نسبت به حذف قطعی نیمی از جمعیت از چرخه تولید به صدا دراورده است. یک ماه پیش بود که در مجلس شورای اسلامی طرحی اعلام وصول شد که فعالان کارگری را در خصوص حذف تدریجی زنان از بازار کار ایران بیش از پیش نگران کرد. طبق یکی از بندهای این طرح که با عنوان «طرح صیانت از عفاف و حجاب» در دستور کار مجلس قرار گرفته استٰ اشتغال زنان در واحد‌های صنفی منوط به رعایت حرمت زنان و پرهیز از اختلاط با مردان خواهد بود و عین حال در صورت نیاز به کار شبانه زنان، کارفرما‌ها نیازمند دریافت مجوز از اداره اماکن نیروی انتظامی هستند.

آیا براستی می توان زنان را از چرخه کار سازنده دور ساخت به بهانه » طرح صیانت از عفاف و حجاب » ؟ و آنها را در گردابی از مشکلات مالی رها کرد تا برای تأمین معاش زندگی خود مجبور باشند همیشه به دست یک مرد به عنوان نان آور خانه نگاه کنند ؟؟

با تصویب چنین قوانینی تا چه مدت می شود براستی از» حق و حقوق حقیقی » زنان در جامعه حمایت نمود؟؟