به مناسبت نوروز خواستیم یادی کنیم از هنرمندانی که سال پیش در بین ما بودند ولی امسال در بین ما نیستند ، گرچه همواره نام ویادشاندر قلبها زنده میماند و ما هرگز آنها را فراموش نخواهیم کرد

پروین میکده

پروین میکده، بازیگر سینما و تلویزیون هم در چند روز پایانی سال ۹۲ بر اثر ابتلا به سرطان کبد درگذشت. پروین میکده در سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی بسیاری حضور داشت. او همچنین در «انجمن ایران و فرانسه» در ارتباط با آموزش زبان فرانسه، در ایفای نقش‌های فولکلوریک (محلی شمالی) کار کرده بود.

ژیلا مهرجویی

ژیلا مهرجویی، طراح صحنه و لباس و خواهر داریوش مهرجویی هم در آذر سال ۹۲ در تهران درگذشت. او فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی از مدرسه عالی تلویزیون و سینما در سال ۱۳۵۱ بود و در رشته جامعه‌شناسی سینما از دانشگاه «اوتز اتود» پاریس فوق لیسانس گرفته بود.»اجاره‌نشین‌ها»، «هامون»، «بانو»، «سارا»، «لیلا»، «بوی کافور، عطر یاس» و «ننه گیلانه» از جمله فیلم‌هایی است که او طراحی صحنه و لباس آنها را بر عهده داشت.

علیشاه مولوی

علیشاه مولوی در سن ۶۱ سالگی کمتر از دو هفته پیش در تهران درگذشت. این شاعر که به خاطر شعرهای اجتماعی‌اش شهرت داشت، در سال‌های پس از انقلاب به مدت ۶ سال دبیر شعر مجله «نافه» بود و جریان شعر شاعران شهرستان را به وجود آورد. او در سال‌های پس از انقلاب به منظور اعتراض به سانسور با وجود پیشنهاد ناشران مختلف از سپردن شعر‌هایش به اداره سانسور به هر شکل خودداری می‌کرد.

کاظم معتمدنژاد

کاظم معتمدنژاد که به «پدر علم ارتباطات ایران» شهرت داشت، در آذر سال ۹۲ در آستانه سن ۸۰ سالگی در تهران درگذشت. او روزنامه‌نگار و حقوقدان ایرانی بود که به تدریس آکادمیک علوم ارتباطات و روزنامه‌نگاری می‌پرداخت. او از روزنامه‌نگارانی بود که در دانشگاه سوربن فرانسه موفق به اخذ دکترای حقوق و علوم سیاسی و نیز دکترای تخصصی روزنامه‌نگاری از انستیتوی مطبوعات و علوم نظری دانشگاه پاریس شده بود.

رضا مرزبان

رضا مرزبان از روزنامه‌نگاران قدیمی ایران و عضو «کانون نویسندگان ایران در تبعید» هم در دی ماه سال ۹۲ در شهر پاریس درگذشت. با پایه‌گذاری دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی در سال ۱۳۴۶، مرزبان در کنار افرادی مانند کاظم معتمدنژاد، منصفی، صدرالدین الهی و حمید نطقی از استادان این دانشکده شد. رضا مرزبان در سال‌های پیش از انقلاب سال ۱۳۵۷ در لیست سیاه نویسندگان «ممنوع‌القلم» جا گرفته بود.

منصور کوشان

منصور کوشان، شاعر و نویسنده ایرانی هم در بهمن سال ۹۲ در سن ۶۵ سالگی بر اثر ابتلا به سرطان معده در نروژ درگذشت. او از چهره‌های فرهنگی و فعال سه دهه گذشته بود که علاوه بر انتشار دفترهای شعر، مجموعه‌های داستان و رمان به ویژه به دلیل سردبیری و انتشار مجله‌های مختلف و کوشش برای راه اندازی «کانون نویسندگان ایران» شناخته می‌شود. او در سال ۲۰۱۰ برنده جایزه اوسیستکی انجمن قلم نروژ نیز شده بود 

عليرضا فرهمند

عليرضا فرهمند، روزنامه‌نگار و مترجم سرشناس هم در دی ماه سال ۹۲ در اثر بیماری سرطان ريه در سن ۷۳ سالگی در تهران درگذشت. عليرضا فرهمند در سال‌های پيش از انقلاب دبير سرويس بين‌المللی روزنامه کيهان را برعهده داشت. مهمترين اثر ترجمه شده توسط عليرضا فرهمند، رمان «ريشه‌ها» نوشته الکس هيلی است. وی علاوه بر اين رمان، کتاب «ساعت نحس» اثر مارکز را نيز به فارسی ترجمه کرده بود.

بهمن فرزانه

بهمن فرزانه را بسیاری به خاطر ترجمه رمان ‹صد سال تنهایی› نوشته معروف گابریل گارسیا مارکز می‌شناسند. او در بهمن سال ۹۲ پس از یک دوره طولانی بیماری ز دنیا رفت. او که برای تحصیل به ایتالیا رفته بود، تا یک سال پیش از درگذشتش در این کشور ماند و بیش از ۸۰ اثر ترجمه و تالیف کرد. پیکر بهمن فرزانه در تنهایی و سکوت در حالی که تنها چند تن از نزدیکان وی حضور داشتند، در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

آرش و سروش فرازمند

آرش و سروش فرازمند، دو برادر عضو گروه «سگ‌های زرد» بودند که در آبان ماه سال ۹۲ در شهر نیویورک آمریکا جانشان را از دست دادند. آنها هدف گلوله یکی از دوستان پیشین خود به نام «علی اکبر رفیعی» که خودش هم پس از قتل، خودکشی کرده بود، قرار گرفتند. اجساد این دو برادر برای خاک‌سپاری با زحمت زیاد به ایران فرستاده شد.  همچنین ، علی اسکندریان ، موزیسین جوانی بود که در جریان قتل اعضای گروه «سگ‌های زرد» در نیویورک آمریکا در سال ۹۲ به قتل رسید. علی اسکندریان همرا دو برادر به نام‌های آرش و سروش فرازمند به ضرب گلوله یکی از دوستان قدیمشان کشته شد. پدر و مادر علی اسکندریان پس از قتل پسرشان در نامه‌ای به خانواده قاتل که خودش هم پس از قتل این سه نفر خودکشی کرده بود، اعلام کردند که او را بخشیده‌اند.   

پروین غفاری

پروین غفاری، بازیگر تلویزیون و سینمای پیش از انقلاب در ایران هم در تیرماه سال ۹۲ در نوشهر درگذشت. پروین غفاری کتابی هم نوشته بود به عنوان «تا سیاهی» که در آن به خاطرات خود که در مورد روابط عاشقانه وی با محمد رضا پهلوی بود، اشاره کرده است. کتابی که از سوی بسیاری از طرفداران حکومت پهلوی جعلی خوانده شد.

جلیل شهناز

جلیل شهناز یکی از سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه تار در ایران بود که در خرداد سال ۹۲ درگذشت. وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره‌ی ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در همان سال مدرک درجه یک هنری معادل دکترا برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد. در سال ۱۳۸۷ هم محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.

مرشد ترابی

مرشد ولی‌الله ترابی سفیدآبی، نقال و داستان‌نویس پیشکسوت ایرانی بود. او که چندین بار مقام اول نقالی را در ایران کسب کرده بود در سال ۱۳۹۲ درگذشت. مرشد ترابی در سال ۱۳۱۵ در شهرستان تفرش به دنیا آمد. مرشد ولی‌الله ترابی مدت‌ها از بیماری سرطان رنج برد و در نهایت در مرداد سال ۹۲ در سن ۷۷ سالگی در بیمارستان مدائن تهران درگذشت. 

عسل بدیعی

عسل بدیعی بازیگر سینما و تلویزیون ایران بود که در فروردین سال ۹۲ بر اثر یک ضایعه نخاعی دچار مرگ مغزی شد. پس از مرگ عسل بدیعی، ریه، قلب، دو کلیه و کبد وی به بیماران نیازمند پیوند زده شد. او دانش‌آموخته‌ی رشته علوم تغذیه از دانشگاه آزاد و همسر سابق فریبرز عرب‌نیا، بازیگر سینمای ایران بود.

سعدی افشار

سعدی افشار یا همان سعدالله زحمت‌خواه در روز ۳۰ فروردین ماه سال ۹۲ به دلیل کهولت سن و بیماری ریوی درگذشت. او بازیگر کمدی ایرانی بود که در نمایش‌های موسوم به سیاه بازی یا روحوضی به ایفای نقش می‌پرداخت. سعدی افشار، یکی از آخرین و سرشناس‌ترین ایفاگران نقش «سیاه» در نمایش سنتی موسوم به تخت حوضی یا روحوضی بود و برای نخستین بار در سال ۱۳۳۰ به روی صحنه رفته بود.

محمود استاد محمد

محمود استاد محمد، نمایشنامه‌نویس و کارگردان باسابقه تئاتر ایران، در سوم مرداد سال ۹۲ در سن ۶۳ سالگی و در اثر ابتلا به بیماری سرطان در بیمارستان جم تهران درگذشت. استادمحمد از دو سال پیش به بیماری سرطان کبد مبتلا شده بود. محمود استادمحمد در سال ۱۳۲۹ در محله دروازه دولاب تهران به دنیا آمد. فعالیت نمایشی خود را در نوجوانی آغاز کرد و در سال ۱۳۴۷ با بازی در نمایش «شهر قصه» در نقش خر خراط به شهرت رسید.