تنظیم گزارش : نورشید

کنگره حزب سوسیال دموکرات آلمان (SPD) در نشست خود در برلین، در 26 ژانویه 2014 (ششم بهمن 1392) بانو یاسمین فهیمی را به دبیر کلی این حزب ـ حزب 151 ساله این کشور که بارها حکومت را به دست داشت و اینک در ائتلاف با حزب حاکم است برگزید. یاسمین 46 ساله از یک پدر ایرانی و یک مادر آلمانی در دسامبر 1967 در هانوور (هانوفر) ایالت ساکسونی (شمال غربی آلمان) که خانواده سلطنتی انگلستان هم از همان منطقه آلمان هستند برگزید. قبلا Andrea Nahles دبیر کل حزب سوسیال دمکرات آلمان بود که در کابینه ائتلافی تازه، وزیر کار و امور اجتماعی شده است.     Sigmar Gabriel رئیس این حزب است که در پارلمان فدرال (سراسری) 193 کرسی دارد و نیز حکومت محلی 9 ایالت از ایالت های آلمان را.

    یاسمین که در گزارش های رسانه ای، بانویی باهوش و آگاه از امور و وضعیت جهان توصیف شده و بمانند همه ایرانیان و ایرانی تبارها جویای نام و پیشرفت از 17 سالگی به حزب سوسیال دمکرات پیوست، وارد گروه محلی جوانان حزب شد و دوره آکادمیک (آموزش ایدئولوژی ـ سوسیالیسم عملی، فوائد سندیکالیسم، راههای همزیستی سوسیالیسم و کاپیتالیسم و به موازات تامین رفاه و ارتقاء طبقه زحمتکش توجه به طبقه متوسط، دفاع و تأمین حقوق بشر و نهادینه شدن و تکامل دمکراسی) را گذرانید. وی که در دانشگاه، در رشته شیمی تحصیل کرده است همه پلکان حزب را بالا رفته، سلسله مراتب حزبی را طی و تجربه فعالیت گروهی کسب و به تحقّق آرزوی کاهش فاصله طبقه کم درآمد و وُرکینگ کلاس (زحمتکشان) از طبقه پُردرآمد و ثروتمند کمک کرده است.

    یاسمین که برخوردار از هوشی سرشار و یک بانوی پیشرو و آماده جهش است پیش از انتخاب شدن به دبیر کلی حزب سوسیال دمکرات آلمان، دستیار و مشاور ردیف اول رئیس این حزب بود.

    حزب سوسیال دمکرات آلما نSocial Democratic Party of Germany در ماه می 1863 با تفکّر مارکسیستی تاسیس شده است. مانیفِست کمونیست (عقاید مارکس) 15 سال پیش از تاسیس آن حزب انتشار یافته بود و بسیاری بودند که آن را که مشابهت بسیار به عقاید مزدک ـ روحانی زرتشتی ایرانی در سده ششم میلادی داشت راه حل مشکلات بشر (توده ها) می دانستند و به آن روی آورده بودند.

حزب سوسیال دمکرات آلمان از آن پس به تدریج عقاید خودرا تعدیل کرد ولی از هدف تبدیل مالکیت فردی وسائل تولید به مالکیت عمومی و تامین رفاه همگانی و فرصت های مساوی و مشارکت همه اعضای جامعه در فعالیت ها، تسهیلات و برخوردار بودن از منابع و منافع کشور دست برنداشت. این حزب تا 1930 چندبار ریاست دولت آلمان را به دست آورد و فردریک اربل Erbel، فیلیپ شیدمان، Gustav Gabriel و هرمان مولِر سران دولت آلمان از این حزب بودند.

    هیتلر که تاکید برادغام سوسیالیسم با ناسیونالیسم آلمانی داشت و بدون وفاداری به ناسیونالیسم مکاتب دیگر را زودگذر می دانست، پس از کسب قدرت، فعالیت حزب سوسیال دمکرات را ممنوع ساخت. این حزب پس از جنگ جهانی دوم باردیگر پا به عرصه وجود گذارد و از سال 1949 یکی از دو حزب بزرگ آلمان غربی (آلمان فدرال) شد و میان سوسیالیسم مطلق و کاپیتالیسم خالص، «راه سوم» را برگزید و رهبران بزرگی همچون ویلی برانت، هِلموت اشمیت و گِرهارد شرودر داشت که هر سه صدر اعظم آلمان شدند.

ویلی برانت در تبلیغ جهانی سوسیال دمکراسی سهم بسزا دارد. حزب سوسیال دمکرات آلمان که از اعضای احزاب سوسیالیست اروپا و فعال در سوسیالیست بین الملل است از پایان جنگ جهانی دوم از هواداران اتحاد اروپاییان بود تا قدرت اقتصادی واحد تشکیل دهند و جنگ و خونریزی از این قاره رخت بربندد، ولی تا روسیه خارج از این اتحادیه باشد مشکل تحقق این آرزو باقی خواهد بود مخصوصا که از آغاز قرن 21 ـ در مشرق زمین و آمریکای لاتین چند قدرت تازه در حال طلوع هستند. به این نکته نیز باید توجه داشت که ایرانیان و آلمانی ها (ژرمن ها) علائق ذاتی و احساس هم نژادی نسبت به هم دارند و در طول تاریخ، هیچگاه برضد هم نبوده اند. ایران به خاطر همین احساس و جانبداری از آلمان، در دو جنگ جهانی قرن 20 صحنه نبرد و اشغال نظامی قرار گرفت و آسیب فراوان دید.