در خیابان های جاکارتا گرچه غیر وقتی قدم میزنید گاه با چهره های معصوم میمون های شیطان و کوچکی روبرو می شوید که به اجبار پشت ماسک های عروسکی پنهان شده و لباس های کودکانه ای بتن دارند با زنجیر هائی دور گردنشان که آنقدر به آن ها مجال می دهد که به پیش پای عابرین دویده و توجه آنان را به خود جلب کنند و بتوانند سکه ای بدست بیاورند تا در جیب کسی برود که از آنها به عنوان گدائی و جلب توجه مردم بخصوص توریست ها تربیت کرده اند.
گاه توریست ها و یا عابرین گذر با نگاه اول به این موجودات ماسکدار وحشت می کنند .
«پرتوو ساکسا «عکاس فنلاندی در نقد عکس هائی که از اینگونه رویدادها در گوشه و کنار دنیا می گیرد و برخی از کارهایش انتقاد و برخی آثارش را تحسین بر انگیز می دانند در مصاحبه ای با » میکا هانولا» اذعان داشت : تصاویری چون میمون های نقابدار به نوعی کیفر خواستی است از بی تفاوتی تک تک ما از دردو رنج پیرامون مان ، و با این تصاویر من می خواهم به همه بگویم که نمی بایست نسبت به رنج و درد کشیدن موجودات زنده در پیرامون خود بی تفاوت گذر کنیم .
ساکسا می گوید : من قصد داشتم با این تصاویر به دنیا نشان دهم که این موجودات زیبا و شاد چگونه در بند اسارت انسان ها آن شور و شوق طبیعی شان را از دست داده و در جدال برای رهائی از زنجیر و ماسک های مسخره ای که به صورتشان بسته شده بود چنان در تحرک بودند که شاید بیننده با دیدن حرکات آنها به خنده می افتاد ولی آنچه آنها می خواستند رهائی بود و من سعی کردم در تصاویر خود درد این اسارت را در حالت افسرده بدنی آنها به تصویر بکشم .
البته از اوایل سال 2013 نگاهداری میمون ها در زنجیر و بتن نقاب بر صورتشان و ….در جاکارتا غیر قانونی اعلام شده است وجرم محسوب می شود ،حتی در اقدامی بسیار انسانی فرماندار جاکارتا تقریبأ دو هفته پیش اعلام کرد که کسانیکه میمون هایشان را تحویل بدهند می توانند پول نقد دریافت دارند و قصد فرمانداری آزاد نمودن این میمون ها از اسارت است.
شاید تصاویرگرفته شده توسط ساکسا ، آخرین تصاویر از میمون های در اسارت خیابان های جاکارتا باشند و طبق قوانین جدید دیگر نتوان میمون هائی با لباس کودکانه و ماسک را حداقل در جاکارتا دید، با امید به اینکه در هر گوشه از دنیا انسان ها و حیوانات بتوانند به آرامی و در آرامش و بدور از سلطه قدرتی برتر به زندگی خود ادامه دهند .
به امید گسسته شدن زنجیر ها .