اخضر ابراهیمی فرستاده ویژه سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا  به عنوان بخشی از کوشش برای تشکیل کنفرانس صلح در ژنو، روز سه شنبه در دمشق با حسن عبدالعظیم رئیس یک گروه اپوزیسیون ملاقات کرد.

این گروه خواهان تغییر رژیم از راه های صلح جویانه است وبه شورای ملی سوریه یا شورشیانی که برای سرنگونی رژیم بشار اسد می جنگند ارتباط ندارد.

در پی مذاکرات، عبدالعظیم اظهار داشت ابراهیمی گفت آمریکا و روسیه مصمم هستند کنفرانس صلح ماه آینده – نوامبر- تشکیل شود.

آینده سوریه یکی از نکاتی است که از موافقت مخالفان با حضور در کنفرانس جلوگیری می کند. عبدالعظیم گفت این موضوعی است که سوری ها خودشان باید در مورد آن تصمیم بگیرند.

مشکل کنفرانس ژنو این است که اگر شرکت اپوزیسیون در آن مشخص نشود،  بدون آنها گردهمایی معنایی نخواهد داشت. روز ٢٧ اکتبر، احمد عیسی الشیخ نماینده ارتش سوریه آزاد اعلام کرد ١٩ گروه اوپوزیسیون مذاکرات صلح را رد کرده اند وکنفرانس ژنو را «هرگز انتخاب مردم یا درخواست های انقلابی ما» نمی دانند.

ابراهیمی با دیگر مقامات دولت سوریه و رهبران اپوزیسیون نیز ملاقات کرد. او پیشتر به لبنان، ایران، اردن، کویت، عراق ،عمان، ترکیه و قطر و مصر رفت و با مقامات ارشد، و نیز با دبیرکل اتحادیه عرب، به گفت وگو نشست.  امارات متحده عربی و عربستان سعودی او را نپذیرفتند. اکثر کشورها با برگزاری کنفرانس ژنو – ٢ مخالف نیستند، اما نیروهای اپوزیسیون مرتبط به آنها که با بشار اسد می جنگند مواضع خود را سخت می کنند.

از طرفی ، مقامات سوریه تأکید بسیاری بر بی طرف بودن ابراهیمی داشته و همچنین بشار اسد در مصاحبه ای با تلویزیون لبنانی المیادین به اخضر ابراهیمی اخطار کردتا از حدود ماموریتی که به وی واگذار شده است پا فراتر نگذارد.

ابراهیمی قرار تا روز شنبه در دمشق مانده ، و سپس با مقامات سوری قصد دارد گفتگوئی داشته و همچنین با اپوزیسیون داخلی دیدارهایی انجام خواهد داد. همچنین با کمیته هماهنگی ملی، جهت حضور در کنفرانس ژنو وارد بحث می شود.

به نظر نمی رسد که اخضر ابراهیمی بتواند انسجامی در میان اپوزوسیون داخلی و خارجی سوری بوجود بیاورد و در حال حاضر تنها در حال سفرهای پر هزینه ای است که دردی از دردهای مردم سوری را که می بایست یک زمستان دیگر را در سخت ترین شرایط ممکن بسر ببرند چاره کند .

بله این سفرهای پر مخارج که دردی را درمان نمی کند و خال پس از کوفی عنان این اخضر ابراهیمی است که فقط در گوشه و کنار مثل هنرپیشه های هالیوود به دوربین ها دست تکان می دهد و لبخند می زند، بی خبر و یا به عبارت بهتر بی تفاوت از مشکلات مردم سوری .