مهمان ناهار پرویز کاردان با خانم هما سرشار
مقدمه
چندی پیش جایزه ای به خانم «هما سرشار» تعلق یافت که بی دریغ ، سزاوار اوست. او یکی از نه نفر برنده ی ایرانی مدال جزیره ی الیس در سال 2013 بود که موفق به دریافت این جایزه شد..
هر چند که در سرزمین های مترقی ، جنسیت یا ملیت ، ملاکی برای ایجاد حدود نیست و طبق قوانین می بایست یکسان به همه نگریست ، اما نمی توانم خشنودی خود را ازسرفرازی 9 ایرانی موفق به دریافت این مدال و خصوصأ یک » زن ایرانی » پنهان کرده و نبالم به اینکه یک زن ایرانی توانسته جایگاهی اینچنین برای خود کسب کند . من خودم به عنوان یک زن ایرانی به خانم سرشار عزیز از همین تریبون تبریک گفته و امیدوارم که تمامی زنان ایران زمین به آزادیهای اجتماعی و سیاسی و مدنی خود دست یابند .
آقای کاردان در منزل خانم سرشار روزنامه نگار، چهره قدیمی و سرشناس مطبوعات
خانه خانم سرشار به گفته آقای کاردان بمانند یک موزه یا گالری هنری است ، و به حق چنین است . وقتی دوربین در دور تا دور خانه می چرخد شما تمامی نشانه های هنر کلاسیک ، مدرن و پست مدرن را در گوشه کنار سالن ناهار خوری یا به گفته خانم سرشار » تالار سوسن آبادی» مشاهده می کنید و همینطور فرش هائی با قدمت یکصد ساله که در کف سالن هویدا بود .
در منزل خانم افشار تابلوهای » خط نقاشی» از رضا مافی موجود است و آنگونه که نقل شد : رضا مافی از هنرمندان بنام خطاطی اولین کسی بود که هنر خطاطی را با نقاشی تلفیق کرده و حتی برای رسم نوشته ها بر روی تابلو نه از قلم خطاطی بلکه از قلم نقاشی استفاده می کرده است .
در هر گوشه و بر هر دیواری تابلوئی نفیس از هنرمندان معاصری چون جلال سوسن آبادی » استاد مسلم مینیاتور ایران » و دیگر هنرمندان صاخب نام چون استاد فرشچیان ، محجوبی، سهراب ، مسعود عرب شاهی و آیدین آغداشلو به چشم می خورد که هر کدام به نوبه خود تابلوئی از کارهایشان را به خانم سرشار هدیه داده اند .
من برای آندسته از کسانیکه موفق به دیدن این برنامه نشده اند تعداد قابل توجهی عکس از گوشه و کنار منزل خانم سرشار در گزارش خود گنجانده ام و به شما توصیه می کنم به سایت صدای امریکا رفته و ویدئو این مصاحبه را مشاهده کنید
آقای کاردان و مصاحبه با خانم سرشار
آقای کاردان می گوید : به نظر پس از مهاجرت ایرانیان به کشور های خارجی خصوصأ امریکا همه حتی آندسته که در کارهای مطبوعاتی فعالیت داشتند تازه به اهمیت تأثیر گزاری رسانه های اجتماعی در ساختار اجتماع پی برده اند و اینکه چگونه یک رسانه می تواند برای سرنوشت یک حزب و یا سیاستمداری نقشی حیاتی ایفا کند و سوال مطرح شده از طرف آقای کاردان این بود که آیا در ایران پیش از انقلاب نیز یک رسانه می توانست چنان تأثیر گزاری داشته باشد؟
خانم سرشار در پاسخ به این سوال با تأسف سری به علامت رد کردن مطلب تکان داده و می افزاید : نه اصولأ مطبوعات رسانه ای ایران در آندوره کاملا دولتی بودند . رادیو و تلویزیون هم که دولتی بود ، می ماند چند روزنامه و یا مجله که شخصی (خصوصی) بودند ولی در عمل مدیرانش وابستگی ها ئی داشتند و نمی توانستند آنطوریکه باید به اسانی اطلاع رسانی یا قلم فرسائی کنند . همچنین حرفه خبرنگاری یا مطبوعات در اجتماع آنروز زیاد حرفه با اهمیتی بشمار نمی رفت ، حال اینکه در جوامع غربی اهمیت حرفه یا روزنامه نگار همطراز است با حرفه هائی چون پزشک ، وکیل و…
در ادامه بحث های آزادی های فردی و اجتماعی در یک جامعه سکولار پیش آمد و دیگر مسائل اجتماعی در ایران امروز » از تک روی ها گرفته تا بدبینی ها» .
میز ناهار میزی کاملأ مفصل با یک قرمه سبزی جانانه و ته دیگ ها ی خوشمزه دست پخت خانم سرشار عزیز که در خانه هم یک کدبانوی نمونه هستند ، آقای سرشار هم حضور داشتند گپ و شوخی های دوستانه ای مابین آقای سرشار و پرویز کاردان رد و بدل شد ، آقای سرشار که اصفهانی هستند اصفهان را و تمامی زیبا ئی هایش را به رخ آقای کاردان که شیرازی هستند کشیده و با میان جیگری خانم سرشار این شوخی به جای باریک تر نرسید ( چاشنی)
مروری بر فعالیت های خانم سرشار قبل و پس از خروج از ایران
در ایران
شروع به کار چهل و هفت سال پیش با مجله زن روز ( بخشی از روزنامه کیهان آنروزها)
کار در روزنامه کیهان با سمت دبیری تحریریه بخش خانواده کیهان
مجری برنامه جهار دیواری در تلویزیون ملی ایران
فعالیت در سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران
در امریکا
فعالیت با «رادیو امید » به همراه ایرج گرگین
نوشتن برای نشریات و روزنامه های خارج از ایران به عنوان ( نویسنده مستقل)
فعالیت فرهنگی و تحقیقی در مورد زندگی یهودیان در تاریخ معاصر انقلاب که ده سال به طول انجامید، و در این برنامه از یکصدو پنجاه ایرانی یهودی مصاحبه شده است بصورت تاریخ شفاهی به همراه بسیاری اسناد که در اینترنت بصورت کتاب دیجیتالی موجود می باشد .
همچنین ساخت چند مستند در رابطه با تاریخ معاصر یهودیان در ایران
و دیگر فعالیت ها چون فعالیت در بنیاد پژوهش های زنان و بسیاری دیگر …
مروری به زندگی خصوصی خانم سرشار
نقل قول : من چهل و شش سال پیش با آقای سرشار ازدواج کردم ، یک ازدواج خیلی سنتی …از طریق دوستی به هم معرفی شدیم پس از یکی دو جلسه صحبت و آشنائی برنامه نامزدی و پس از آن ازدواج صورت گرفت ، من دو فرزند دارم به نامهای سپهر و هومن که هر کدام در حرفه و تحصیل خود بسیار موفق هستند.
علاقمندی بیشتر به هنرمندان وتصاویروپوسترها وعکسهایشان وکارهایشان درزمینه هنرشان واقعا دوسشان دارم عاشق هنروهنرمندان سینما وتا تر هستم سیف کردن عکس وتصاویرهایشان درزمینه هنرفیلمبازیشان درسینما
لایکلایک
elakemand be honarpesheha cinema
لایکلایک