ملاقات با معترضین یا شناسائی هر چه بیشتر آنان ؟؟؟

اکنون بیش از یازده  روز است که معترضان در میدان تقسیم تجمع می‌کنند.  تظاهرات بر علیه رجب طیب اردوغان همچنان در استانبول و دیگر شهرهای ترکیه ادامه دارد و تظاهر کنندگان خواستار کناره گیری و استعفای وی می باشند . به نظر می رسد که این تظاهرات که به طور خیلی ساده و برای حفاظت از درختان  یک پارک در منطقه تقسیم شروع شده بود هم اکنون دامنه وسیعتری گرفته و حقیقتأ دولت اردوغان را به چالش کشیده است .

آقای آرینچ گفت: «نخست وزیر با عده ای از نمایندگان معترضان قرار ملاقات گذاشته است و به درخواست خود آنها روز چهارشنبه با آنها دیدار می‌کند. او در روزهای آینده با گروه‌های دیگر دیدار خواهد کرد. حقایق به آنها ارائه خواهد شد و نخست وزیر ما به حرفهای آنها گوش خواهد داد.»

گزارش شده که از آغاز اعتراض‌ها بیش از پنج هزار نفر زخمی ، هزاران زندانی و سه نفر کشته شده اند.

آقای آرینچ که بعد از یک دیدار طولانی با آقای اردوغان و اعضای کابینه اش صحبت می‌کرد گفت دولت آنطور که دادگاه نظر دهد درباره پارک گزی عمل خواهد کرد. اردوغان پیشتر گفته بود برنامه ساخت و ساز در پارک همچنان ادامه خواهد یافت.

وی اما هشدار داد: «دیگر در ترکیه اجازه برگزاری تظاهرات داده نخواهد شد.»

حال باید پرسید اردوغان که همیشه در طی آشوبهای داخلی سوریه از دولت بشار اسد برای رفتار ناهنجار با معترضین و اعمال خشونت نسبت آنان  به رسمیت شکایت می کرد ، خود چگونه چنین خط و مشی غلطی را برای مقابله با معترضین ترک انتخاب کرده است. و آیا راه حل تمام شدن این اعتراضات تشکیل یک دادگاه فرمایشی و گرفتن رأی مثبت اردوغان از دادگاه است؟ پس اگر چنین است چگونه ترکیه می تواند در مجامع بین المللی ادعا کند که دارای دمکراسی است؟ آقای اردوغان با ایراد چند سخنرانی از معترضان خواست تا به تظاهرات خود پایان دهند.

نخست وزیر ترکیه خاطر نشان کرد درغیر اینصورت او با معترضان با «زبانی» که آنرا درک کنند صحبت خواهد کرد و نهایت اینکه  آنها»بهای تظاهرات» را پرداخت خواهند کرد.  سوال اینجاست که آیا تا اینجا  با بیش از پنج هزار زخمی وبیش از هزار زندانی و سه کشته  ، بهائی کافی  نبوده که معترضان پرداخت کرده اند؟؟ نخست وزیر ترکیه  همچنین از هواداران خود خواست تا ضمن پرهیز از خشونت، از انتخابات پیش رو، برای «درس عبرت»  به مخالفان خود استفاده کنند.  ؟

بنابر این به نظر می رسد که ترکیه هم در آستانه تحولات سیاسی بسیار جدی قرار گرفته و اردوغان سعی دارد 50% هواداران خود را در مقابل 50% مخالفانش  گزارده و همچنان با حمایت قشر افراط گرای مذهبی که هوادارانش را تشکیل می دهند بر سر قدرت باقی بماند . و آینده این زور آزمائی قدرت نامشخص است.